ഓര്‍മ്മ
സമര്‍പ്പണം: ഓര്‍മകളാകുന്ന ഓരോ നിമിഷത്തെയും മറവി കൊന്നു കൊലവിളിക്കുമ്പോഴും, "എനിക്ക് മറവിയില്ല," എന്ന് പറഞ്ഞ് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ജീവിതത്തെ നേരിടുന്ന ഓരോ വൃദ്ധജനത്തിനും... അവ്യക്തതകളുടെ ഒരു കൂമ്പാരമാണ് ജീവിതം! ഓര്‍മ്മ തുടക്കം ‘അ’ തന്നെയാണ്.... ‘എ’, ‘ഐ,’.... ‘ഒ’... ‘ഐ’ കഴിഞ്ഞാല്‍ ‘ഒ’... പിന്നെ... ‘ഓ’.... ഓര്‍മ്മ...അതെ അത് തന്നെയാണ്.. ‘ഓര്‍മ്മ...!’ അക്ഷരമാല പരിചിന്തനം ചെയ്ത് കണ്ണടച്ച് കിടക്കുമ്പോഴാണ് പരിചയമുള്ള ഒരു ശബ്ദം... “നോക്കു.. ഓര്‍മ്മ കിട്ടുന്നുണ്ടോ ഇതാരാണെന്ന്?” കണ്ണുകള്‍ മെല്ലെത്തുറന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ ചിരിക്കുന്ന ഒരു മുഖമാണ് മുന്‍പില്‍... ഓര്‍മ... ഓര്‍ത്തെടുക്കണം... “ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ?” ഓര്‍മ്മ... ഉണ്ട്... ഉള്ളതാണ്... ഉണ്ടായിരുന്നു... ആ കണ്ണുകള്‍... അറിയാം... മനസിലാവുന്നുണ്ട്... ഓര്‍മ്മയുണ്ട്... “മുത്തച്ഛന്‍ മറന്നോ എന്നെ?” മുത്തച്ഛന്‍... ആ വിളി... ആ കണ്ണുകള്‍... അറിയാം... കട്ടിലിന്റെ ഒരു ഓരത്തായി ചിരിയ്ക്കുന്ന ഒരു മുഖം... തളര്‍ന്ന കൈകളെടുത്ത് മടിയില്‍ വെച്ചിട്ട് വീണ്ടും തന്നോട് ചോദിക്കുന്നു; “ഓര്‍മ്മ കിട്ടുന്നില്ലേ മ